Naar aanleiding van de New-Hairstyle zaak heeft de Hoge Raad een aantal gezichtspunten vastgesteld die door lagere rechtbanken en gerechtshoven dienen te worden gehanteerd om tot vaststelling van een billijke vergoeding te komen. Deze zes gezichtspunten zijn niet limitatief, want in een rechtszaak kunnen zich nog meer omstandigheden voordoen die aanvullend op deze gezichtspunten dienen te worden meegewogen. Maar de gezichtspunten geven wel een goede basis waardoor de rechtspraak met een gelijkwaardige bril naar de omstandigheden van de specifieke situatie kan kijken.
De 6 gezichtspunten zijn als volgt geformuleerd:
- Stel dat een opzegging van de arbeidsovereenkomst waartoe door de werkgever is besloten, door de rechter is vernietigd, wat zou de werknemer dan nog aan salaris bij de werkgever hebben genoten (eigenlijk een inschatting of de werkgever op een later tijdstip alsnog tot een nieuw ontslag zou kunnen besluiten of dat de werknemer zelf ontslag neemt);
- In welke mate is de werkgever een verwijt te maken ten aanzien van de opzegging van de arbeidsovereenkomst en de uitgesproken vernietiging daarvan (niet verwijtbaar of verwijtbaar of ernstig verwijtbaar; dit gezichtspunt bepaalt in belangrijke mate de hoogte van de billijke vergoeding);
- Is het de werkgever toe te rekenen als de werknemer vanuit zijn standpunt afziet om vernietiging van de opzegging te eisen (en zo ja in welke mate);
- Heeft de werknemer ondertussen werk gevonden (en zo ja wat zijn de inkomsten daaruit);
- Welke inkomsten kan de werknemer in de toekomst nog verwerven (gezien haar kennis en kunde, de marktomstandigheden en ook hoeveel jaren nog resteren tot het pensioen);
- Hoe hoog is de transitievergoeding die de werknemer dient te ontvangen (en wat heeft de werknemer eventueel al ontvangen).
Houdt u in gedachten dat het gezichtspunten zijn die dienen te worden gebruikt en ook bij u een rol spelen in het eventuele geval van een onredelijk ontslag.
Wilt u het arrest van de Hoge Raad lezen klik dan op deze 
