Het zal u maar gebeuren. Een erfenis is al jááááren geleden vereffend, en dan komen na 18 jaar een aantal nieuwe konijnen uit de hoge hoed, zijnde nieuwe erfgenamen. Het komt wel vaker voor dat erfgenamen zich laat melden. Maar als een erfenis is vereffend en verdeeld op basis van een overeenkomst van verdeling, dan is na vijf jaar de mogelijkheid om daartegen op te komen verjaart. Helaas.
In dit geval werd door de nieuwe erfgenamen een beroep gedaan op de wettelijke verdeling (dus zonder overeenkomst). In dat geval leidt het ‘stilzitten’ van de nieuwe konijnen niet tot verjaring, maar stelt de rechter ook niet tot ‘rechtsverwerking’. Rechtsverwerking is een term die er in dit geval op duidt dat je zelfs het récht niet meer hébt om je ergens op te beroepen, en dat is hier dat je nog een stukje van de taart wilt. Min of meer de ‘achterkant’ van de verjaring.
Omdat verjaring en rechtsverwerking volgens de rechter in deze rechtszaak niet van toepassing zijn, is het resultaat dat alsnog de ‘originele’ erfgenamen een deel van de door hen ontvangen erfenis moeten afstaan aan de nieuwe. Dat moet in geld worden uitgerekend en mag daarna in geld of goederen worden voldaan.